De organisatie voor kleinschalige kust- en binnenvissers NetVISwerk constateert dat staatssecretaris Rummenie van LVVN de plannen voor het instellen van visserijvrije zones bij zoet-zoutwaterovergangen en bij zogeheten kunstwerken fors heeft aangepast. Daar is op basis van wetenschappelijke rapporten ook alle aanleiding toe.

De rapporten van Wageningen Marine Research tonen aan dat de beroepsvisserij geen of een te verwaarlozen effect heeft op de trek van ‘kritische’ vissoorten. ,,De grote lijn van de staatssecretaris wordt door ons gesteund en gewaardeerd maar op een aantal punten zou maatwerk de plannen alleen maar sterker maken”, vindt NetVISwerk-voorzitter Albert Jan Maat.

Geen bijvangst
Zo vormt bij de Afsluitdijk korvenvisserij op wolhandkrab geen enkele bedreiging omdat bijvangst aantoonbaar niet aan de orde is. Een ontheffing ondergraaft het beleid niet en bevordert alleen maar de broodnodige bestrijding van deze exoot. Hetzelfde gaat op voor de spieringvisserij, mits een kleine aanpassing van de netten plaatsvindt”, aldus Albert Jan Maat.
Voor Waterschap Zuiderzeeland vraagt NetVISwerk ook om maatwerk. De bestaande visserij dichtbij gemalen voorkomt dat zoetwatervis massaal wordt vermalen. Een gerichte vergunning voor het vissen binnen de 100 meter-zone kan dit probleem grotendeels oplossen.

Haringvliet
Voor het Haringvliet bepleit NetVISwerk een visserijvrije zone die echt haaks staat op de sluizen. Zeker met veel zoetwateraanvoer van de binnenzijde spoelt veel snoekbaars uit die geen enkele kans maakt te overleven in zout water en daardoor massaal zal aanspoelen op de kust. De visserij hierop vindt bovendien plaats met een maaswijdte die de vangst van kritische soorten voorkomt. Albert Jan Maat: ,,Wij zijn er van overtuigd dat deze geringe aanpassingen het gewaardeerde voorstel van de staatssecretaris alleen maar sterker maakt.”